آرمان موسی پور آهنگساز فیلم در گفتگو با خبرنگار حوزه موسیقی دیباچه گفت: در سالهای اخیر تلویزیون حتی جرأت نداشته به سراغ پروژه‌های بزرگی برود که قبلا تولید میشد و اگر رفته کمبودی وجود داشته که پروژه به صورتی که باید بوده درنیامده است.
این آهنگساز مطرح کشور در خصوص وضعیت حال حاضر آهنگسازی برای تولیدات تلویزیونی اظهار داشت: تلویزیون چارچوب‌های خاصی برای کار کردن دارد به این معنی که بودجه مشخص شده‌ای دارد و این بودجه پایین است؛ بنابراین اغلب آهنگسازان جوان که نیاز بیشتری به مطرح شدن دارند با این رسانه کار می‌کنندو طبیعتا دست آهنگساز برای ضبط کار و اختصاص زمان کافی بسته تر است. البته به نظر من اگر کسی کاری را می‌پذیرد باید سعی کند به درستی آن را انجام بدهد ولی به هرحال در یکی دو سال گذشته به دلیل اینکه صداو سیما بودجه مناسبی برای موسیقی تخصیص نمی‌دهد بسیاری از آهنگسازان از جمله من که برای تلویزیون کار می‌کردیم سعی کرده‌ایم از این رسانه فاصله بگیریم . طبیعتا دوستان جوان تری وارد کار شده‌اند که تجربه کمتری دارند و نتیجه آن اتفاقی است که در حال حاضر شاهد آن هستیم .
وی افزود: این مشکل یعنی کاهش آثار فاخر در زمینه موسیقی فیلم در سینما هم وجود دارد اما کمتر از تولیدات تلویزیونی. به هرحال کسی که موسیقی فیلم می‌سازد باید در مورد تمامی ژانرها شناخت کافی داشته باشد چه ژانر کمدی،چه ملودارم وچه اکشن .
موزیسینی که در زمینه موسیقی فیلم فعالیت می‌کند باید موسیقی ملل مختلف را بشناسد و موزیک انتزاعی را به خوبی درک کند؛متأسفانه خیلی از افرادی که کار موزیک می‌کنند علاقمند هستند وارد سینما یا همان موسیقی تصویری بشوند درحالیکه این کار چارچوب و شیوه کلاسیک خاص خود را دارد که تمامی آن به تجربه فردی بستگی دارد.
آهنگساز فیلم :« چهار راه استانبول » در ادامه بیان داشت: امروز برخی از جوانان که از من مشاوره میگیرند دنباله رو برخی از آهنگسازان نسبتا مدرن هستند که عمدتا در ایران هم نبوده و جزو موزیسین‌های خارجی و هالیوودی هستند و برای فیلم‌های همان منطقه کار می‌کنند طبیعی است که این شکل از موسیقی نمی‌تواند برداشتی از فیلم‌های ایرانی داشته باشد چرا که فضای کاملا متفاوتی دارد، در نتیجه بعضی مواقع شاهد هستیم موسیقی کاری خوب اما فضای آن هیچ ربطی به داستان فیلم ندارد درحالیکه ما با داستانی ایرانی در فیلم طرف هستیم و موسیقی آن هم باید نشان دهنده همین فضا باشد؛ مگر زمانی که پای ملیتی دیگر در فیلم باشد که بتوانیم به نوعی به موسیقی آن کشور هم اشاره کنیم؛ متأسفانه راجع به این موضوعات تحقیق نمی‌شود و جوانهایی که وارد کار می‌شوند الگوهای اشتباهی از موسیقی فیلم دارند و معدود افرادی هستند که کارشان را درست انجام می‌دهند ما باید در ایران به دنبال رگ وریشه‌های فرهنگی خودمان حتی در موسیقی فیلم باشیم زیرا بعنوان آهنگسازی ایرانی برای فیلمی ایرانی کار می‌کنیم و دیگران هم همین توقع را از کار ما دارند.
وی در خصوص عدم تمایل آهنگسازان پیشکسوت برای تولید آثار موسیقی در تلویزیون عنوان کرد: یکی از دلایل این موضوع کمبود بودجه است که بر سایر موضوعات تأثیر می‌گذارد. حتی هنرپیشه‌هایی که 10 سال پیش در تلویزیون بودند امروز در کارها دیده نمی‌شوند و حضور کمرنگ تری دارند. طبیعتا آنچه در انتهای کار به دست من بعنوان آهنگساز می‌رسد، درواقع خروجی کار ایراد و اشکالات زیادی دارد و من نوعی هم قادر نیستم چیزی به آن اضافه کنم . متأسفانه سلیقه موسیقی نسل جدید هم تغییر کرده موضوعی که نه تنها در ایران بلکه در همه جای دنیا وجود دارد . در سالهای اخیر موارد نادری از کارها در تلویزیون بوده‌اند که مردم از تماشای آن لذت برده‌اند درحالیکه تولیدات فرهنگی این رسانه جزو سرمایه‌های ملی ماست و متأسفانه مدیران ما به این موضوعات دقت ندارند .
ما اثری مانند سریال" سربداران" را داریم که در دهه 60 تولید شد اما هنوز هم که هنوز است ماندگار است و موسیقی آن برای مردم آشناست و یا سریال‌هایی از این قبیل که همه چیز انها درست و صحیح بود از بازیگرو کارگردان گرفته تا آهنگسازی و... اما در سالهای اخیر تلویزیون حتی جرأت نداشته به سراغ پروژه‌های بزرگی برود که قبلا تولید میشد و اگر رفته کمبودی وجود داشته که پروژه به صورتی که باید بوده درنیامده است.
آهنگساز سریال مناسبتی "آخرین دعوت" که چند سال گذشته به مناسبت ایام عاشورا پخش میشد درخصوص ویژگی‌های موسیقی آئینی اظهار داشت: کارهای آئینی ابزار مشخصی در دست آهنگساز دارد و اینکه در برخی مواقع از موسیقی‌های دیگری با تغییر متن برای این کارها استفاده می‌شود موضوعی غیرحرفه‌ای است و ربطی به کار تخصصی آهنگسازی ندارد. مدیران باید ارزش ویژه‌ای به کارهای آئینی بدهند و وقت بیشتری بگذارند این ابزار به راحتی در دست ماست چرا که هر آهنگساز ایرانی از کودکی خود مراسم عاشورا و تاسوعا را دیده است و المان‌ها همان المان‌ها است . حالا می‌تواند به شکل مدرنیته با ارکستر اجرا شود وحال و هوای آن دوران را به مخاطب القاء کند ولی متأسفانه این اتفاق نمی‌افتد چرا که آهنگسازانی که در آن دوره کار می‌کردند امروز حاضر به کار برای رسانه ملی نیستند و طبیعتا آهنگسازان جوانی می‌آیند که برداشت دیگری از موسیقی دارند. موسیقی آئینی با استفاده از موزیک الکترونیکی نتیجه خوبی نمی‌دهد و قطعا ضعف‌هایی به همراه دارد.
وی افزود: به طور نمونه محال است موسیقی فیلم امام علی ( ع ) جایی پخش شود و کسی آن را نشناسد چرا که افراد قوی پشت این کارها بودند افرادی مثل آقای"فخرالدینی"،"علیزاده"،"انتظامی" .... که نسل قبل ما بودند و کارشان را بدرستی انجام می‌دادند و اگر امثال ما الگوبرداری کردیم از کار این بزرگان بود. امروز این الگوها وجود ندارد و یک آهنگساز جوان شاید از سریال امام علی چیزی به یاد نیاورد و با این سبک آشنایی نداشته باشد از طرفی ذائقه و سلیقه آدم‌ها عوض شده است.
در پاره‌ای موارد هم در موسیقی فیلم کاملا با الگوهای ایرانی پیش می‌روند که امروز به نظرم دوران آن گذشته و باید قدری مدرن تر کار کرد و این پرسش از مدیران مطرح است که ارزش تولید یک اثر هنری چقدر است ؟اینکه 50 سال دیگر هم بتوان به آن افتخار کرد و گفت که در زمان فلان مدیر این اثر تولید شده است حال از عوامل هنری کار که بگذریم برای خود مدیران هم پیشنیه خوبی به شمار خواهد آمد.
این آهنگساز درخصوص نقش جشنواره‌های موسیقی در رشد و شکوفایی تولیدات موسیقی بیان کرد: به هرحال ایجاد انگیزه در آهنگسازان نقش مفیدی دارد، این جشنواره‌ها و تقدیرهایی که از موسیقی دان‌ها می‌شود موثر است هرچند همیشه حواشی به همراه دارد و مخنص ایران هم نیست . البته جشنواره‌های زیادی در زمینه موسیقی نداریم و تبلیغ زیادی برای آنها نمی‌شود.
وی در انتها درخصوص فعالیت‌های اخیر خود در زمینه موسیقی گفت: من حدود 24 سال است در زمینه موسیقی فعالیت دارم و در تمامی این سالها هیچ وقت سعی نکرده‌ام آلبومی تهیه کنم برای اینکه کارهای من همیشه در مذیقه زمانی تولید شده‌اند و فرصت کافی برای این کار را نداشته‌ام این موضوع مستلزم زمانی حداقل 7 ماهه و بودجه‌ای است که بتوانم تمامی کارهایم را به صورت آلبوم منتشر کنم به همین دلیل به آلبوم فکر نمی‌کنم . درحال حاضر مشغول آماده سازی موسیقی فیلم هستم . چندی پیش موسیقی فیلم"مطرب" به کارگردانی "مصطفی کیایی" را کار کردم که هرچند با المان‌های ذهنی من فاصله داشت و سبک کاری من نبود اما تمام تلاشم این بود که مردم آن را بپسندند و از تماشای کار لذت ببرند . کار جدیدم برای فیلم سینمایی"دوزیست" به کارگردانی" برزو نیک نژاد" و سریالی به نام"هم گناه" به کارگردانی برادران کیایی است که سریالی بیست و چهار قسمتی است که از هفته آینده فیلمبرداری آن شروع می‌شود.
گفت و گو از: اعظم صفایی
